Parafia sadlinki

Parafia rzymskokatolicka p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego
w Sadlinkach

Przemówienie dyrektora szkoły z okazji nadania imienia Papieża Jana pawła II gimnazjum w Sadlinkach dnia 21.10.2005r.

 

Wasza Ekscelencjo księże biskupie, Panie Kuratorze, Panie Starosto, Panowie Burmistrzowie, Panie Przewodniczący, Pani Wójt, Panowie Wójtowie, Szanowni Rodzice i wy uczniowie Gimnazjum w Sadlinkach. Szanowni Państwo. Witam serdecznie wszystkich zgromadzonych na uroczystości nadania imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum  w Sadlinkach i serdecznie dziękuję w imieniu własnym, Rady Pedagogicznej, pracowników niepedagogicznych i uczniów naszego gimnazjum za Waszą obecność na tej szczególnie dla nas wżnej uroczystości.
    Wiadomość o śmierci naszego Papieża pogrążyła nas wszystkich w niewysłowionym bólu. Odszedł od nas człowiek "zwyczajnie wielki", człowiek, który nauczył nas kochać i rozumieć innych ludzi, który nauczył nas miłości do rzeczy prostych. W dniach żałoby, ból koiła nasza wspólna modlitwa w łączności z całym światem.
    4 kwietnia 2005 r. o godz. 8.00, społeczność naszej szkoły zgromadziła się na apelu, by uczcić pamięć zmarłego dwa dni wcześniej Ojca Świętego Jana Pawła II. Podczas tej wzruszającej i podniosłej uroczystości zaproponowałem, aby Gimnazjum w Sadlinkach nosiło imię naszego najwybitniejszego rodaka. Cała społeczność szkolna zdawała sobie sprawę z tego, że wybór patrona, to jedna z najwżniejszych decyzji w życiu kżdej szkoły. Gimnazjum w Sadlinkach po śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II stanęło przed koniecznością odpowiedzi na pytanie: kto ma być wzorem do naśladowania dla młodzieży? Po śmierci Papieża zrodził się w wielu sercach ludzkich: dyrekcji, nauczycieli, rodziców i uczniów naszego gimnazjum zamiar, aby patronem Gimnazjum w Sadlinkach został Papież Jan Paweł II. Ojciec Święty był i jest powszechnie uznawanym, niekwestionowanym autorytetem dla współczesnego młodego pokolenia. Pragniemy więc kształtować młodzież naszej szkoły w oparciu o naukę i wartości wnoszone w  nasze serca przez Ojca Świętego Jana Pawła II. To właśnie Ojciec Święty był dla nas duchowym wsparciem, bo  uczył nas, jak być wolnym i jak służyć Bogu i ludziom. Postać Ojca Świętego była i jest bliska wszystkim Polakom. Owa bliskość wyrosła z mocy wiary Następcy Świętego Piotra, która przenoszona była i jest w nasze umysły i serca. Fundamentem programu wychowawczego naszego gimnazjum będzie nauka i świadectwo życia, które przekazał Ojciec Święty Jan Paweł II. Nasza praca wychowawcza i nasz kalendarz działań związanych z nadaniem imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach ukierunkowany został m.in. na przybliżenie postaci przyszłego patrona i jego nauczania. Pozwolę sobie na przedstawienie krótkiego życiorysu Ojca Świętego Jana Pawła II.

Karol Wojtyła – nasz Patron urodził się 18 maja 1920 roku  w Wadowicach. Matka nazywała Go pieszczotliwie "Lolkiem", przepowiadając, że zostanie wielkim człowiekiem. Gdy przyszły Papież ukończył 6 lat, rozpoczął naukę w 4-letniej szkole powszechnej i dał się poznać jako wesoły i utalentowany chłopiec. Bardzo lubił sport - latem piłkę nożną, gdzie grał na pozycji obrońcy mając pseudonim "Martyna", a później na bramce. Zimą najbardziej lubił jazdę na sankach, hokej i jazdę na nartach.

W 1929 roku w wieku 45 lat zmarła matka Karola. Od tego momentu nauczyciele zauwżyli, że 9 latek nieco zamknął się w sobie, szukając ucieczki w książkach i modlitwie. Trzy lata później zmarł jego starszy brat. Wtedy prawdziwym przyjacielem chłopca okazał się jego Ojciec.     Razem chodzili na msze świętą w niedzielę, na obiady do jadalni "U Banasia", grali w piłkę i bardzo dużo wędrowali po górach. Tam Ojciec przyszłego Papieża wprowadzał Karola w świat przyrody. Jako uczeń wykazywał zainteresowanie teatrem.

14 V 1939 roku Karol Wojtyła uzyskał celujące świadectwo maturalne i zdał egzamin na studia polonistyczne na wydziale filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie okupacji niemieckiej w 1941 roku umarł jego ojciec. Pozbawiony możliwości studiowania Karol wraz z kolegą zatrudnił się w zakładach chemicznych Solway w Borku Fałęckim, dzięki czemu uniknął wywozu na roboty do Niemiec. Po dwóch latach pracy w kamieniołomach, został przeniesiony do pracy, gdzie nosił wiadra z wodą wapienną i worki z odczynnikami chemicznymi. W tym czasie Karol zaangżował się w działalność podziemnej organizacji "Unia" związanej ze środowiskiem katolickim Krakowa, które starało się chronić Ĺťydów przed wywózką na śmierć. jednocześnie dużo czasu poświęcał na działalność literacko - artystyczną w podziemiu. Przy wsparciu wybitnego reżysera Juliusza Osterwy młodzi ludzie zaczęli wystawiać tajne spektakle teatralne. Nie przerywając pracy fizycznej w Solvayu, Karol wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął naukę na wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku pracował na uczelni jako asystent. Ksiądz Metropolita Kardynał Adam Sapiecha osobiście wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza 1 XI 1946 roku.

Jako 26 - letni ksiądz, Karol wyjechał do Rzymu, by tam kontynuować dalsze studia. Po dwóch latach studiów zagranicznych, zakończonych najwyższymi notami, niestety  nie może On otrzymać     tytułu doktora Świętej Teologii na "Angelicum", gdyż warunkiem jest opublikowanie doktoratu drukiem, a ubogi ksiądz z Polski nie ma na to pieniędzy. Dopiero w połowie 1948 roku już w Polsce, uzyskał polski doktorat na podstawie pracy o wierze świętego Jana od Krzyża. W lipcu 1948 roku w zniszczonej sutannie, rozdeptanych butach i ze starą, wypchaną walizką, po ośmiokilometrowej pieszej wędrówce, klęka i całuje na powitanie ziemię w wiosce Niegowić. Tam oddaje się pracy duszpasterskiej z dziećmi i młodzieżą, którą zarża jednocześnie pasją teatralną. Jeździ z młodymi na wycieczki, gra w piłkę, tylko jednego nie może się nauczyć - jazdy na rowerze, gdyż jak mówił: "trudno mu utrzymać równowagę".

W marcu 1949 roku zostaje przeniesiony jako wikariusz do Krakowa. Tam zostaje duszpasterzem akademickim i "porywa" za sobą młodzież. Często na wycieczki w góry i spływy kajakowe jeździ bez sutanny, aby nie mieć problemów z ówczesną milicją. Otrzymuje wtedy przydomek "wujek"

W 1956 roku Karol Wojtyła na dobre zadomowił się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, wykładał tam m.in. teologię moralną i etykę małżeńską. Na jego wykłady przychodziły tłumy młodych ludzi.

W połowie 1958 roku Papież Pius XII podpisał nominację Karola Wojtyły na biskupa tytularnego Ombrii, a co za tym idzie na biskupa pomocniczego Krakowa. Uroczystą sakrę biskupią Karol otrzymał 28 IX 1958 roku na Wawelu. Za dewizę biskupią wybrał sobie słowa: Totus Tuus (cały Twój).

W grudniu 1963 roku Papież Paweł VI mianował biskupa Wojtyłę arcybiskupem metropolitą Krakowskim. W czerwcu 1967 roku otrzymał godność kardynalską. 16 X 1978 roku po śmierci Jana Pawła I, Karol Wojtyła został wybrany na Tron Piotrowy, przyjmując imię Jan Paweł II. Kiedy rozpoczynał swój pontyfikat Ojciec Święty pokazał się wtedy w tej wielkiej loggi Bazyliki Świętego Piotra uśmiechnięty, ale też jakby przestraszony tą odpowiedzialnością, która spoczęła na jego barkach, na barkach tego Kardynała Krakowskiego, który przybył jak powiedział o sobie z dalekiego kraju i odezwał się do nas Polaków i do całego świata, do wszystkich ludzi, „non abiate paura” – nie lękajcie się. A drugie zdanie, które wżne z tego przemówienia powinno się zapisać w naszej świadomości to – „otwórzcie drzwi Chrystusowi”. Z dorobku prawie 27 lat posługi Piotrowej jako Papieża chcę dzisiaj powiedzieć, że Papież Jan Paweł II był i jest dla nas wszystkim Wielkim Człowiekiem, Apostołem wszech czasów, Wielkim Apostołem pojednania, wobec którego my Polacy mamy szczególny dług wdzięczności za wszystko co zrobił dla nas, dla naszej Ojczyzny, a także dla Europy i Świata. Ojciec Święty Jan Paweł II odszedł do domu naszego Ojca 2.04.2005 r. o godzinie 21.37.

Inicjatywa nadania imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach została pozytywnie przyjęta przez całą społeczność szkolną. Samorząd Uczniowski przygotował i przeprowadził anonimową ankietę wśród uczniów gimnazjum, z której wynikało, iż 98 % uczniów gimnazjum poparło kandydaturę Ojca Świętego Jana Pawła II na patrona naszej szkoły. Następnie samorząd uczniowski dnia 11.04.2005 r. podjął uchwałę w sprawie nadania imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach. Również w tym dniu Rada Pedagogiczna jednogłośnie  poparła wniosek i podjęła uchwałę w sprawie nadania imienia Papieża Jana Pawła II naszemu gimnazjum. W tej sprawie wypowiedzieli się rodzice. Dnia 17.04.2005 r. Rada Rodziców jednogłośnie podjęła uchwałę w tej sprawie. Dopełnieniem tego było podjęcie jednogłośnie uchwały przez Radę Gminy Sadlinki o nadaniu imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach. Radni Rady Gminy Sadlinki byli żywo zainteresowani nadaniem właśnie tego imienia naszej szkole. W związku z tym dnia 9.05.2005 r. odbyło się spotkanie Komisji Oświaty, Kultury, Ochrony Zdrowia i Spraw Socjalnych z dyrektorem szkoły, na którym przedstawiłem główne założenia i kalendarium działań przygotowujących naszą szkołę do otrzymania imienia dla Gimnazjum w Sadlinkach. Dnia 28.06.2005 r. Rada Gminy Sadlinki Uchwałą nr XXVI/144/2005 podjęła uchwałę o nadaniu imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach. W tej intencji, jak również o rychłą beatyfikację Jana Pawła II społeczność szkolna i parafialna modliła się w kżdą pierwszą sobotę miesiąca poprzez uczestniczenie we Mszy Świętej, modlitwę różańcową czy Drogi Krzyżowej.

Ogromna większość zadań określonych w kalendarium działań związanych z uzyskiwaniem imienia patrona szkoły przyjętych do realizacji w okresie od 11.04.2005 r. do 21.10.2005 r. została zrealizowana. Między innymi odbyła się pielgrzymka szlakiem papieskim do Wadowic, Krakowa, Kalwarii Zebrzydowskiej, Częstochowy, ż do Watykanu, do grobu Ojca Świętego Efektem tych działań jest dzisiejsze święto.   Zadania określone w kalendarium działań zostały zrealizowane dzięki wielkiemu zaangżowaniu nauczycieli Zespołu Szkół w Sadlinkach, uczących w szkole podstawowej i gimnazjum, jak również dzięki uczniom szkoły podstawowej i gimnazjum i ich rodziców. W tym miejscu chciałbym złożyć szczere wyrazy podziękowania i uznania za całokształt pracy. Bez waszego wysiłku, bezinteresowności, poświęcenia wielu dni  i wytrwałości nie moglibyśmy zrealizować tak wielkiego zadania w tak krótkim czasie.

 

Słowa podziękowania kieruję w stronę Jego Ekscelencji Ks. Bp Ordynariusza, za jego obecność, za poświęcenie sztandaru szkoły i tablicy upamiętniającej dzisiejsze święto. Za to wielkie dobro chciałbym serdecznie podziękować i złożyć gorące i szczere Bóg zapłać. Serdecznie dziękuję również ks. Prałatowi Adamowi Tylutkiemu proboszczowi naszej parafii za modlitwę, wsparcie i pomoc w organizacji naszego dzisiejszego święta.

Podziękowania składam Pani Wójt Elżbiecie Krajewskiej. Panu Przewodniczącemu Mirosławowi Zdankiewiczowi oraz  Panią i Panom Radnym Rady Gminy Sadlinki za właściwą decyzję, obecność i wsparcie w tym wielkim przedsięwzięciu.

Chciałbym również podziękować Panu Kuratorowi, Panu Dyrektorowi Delegatury Kuratorium Oświaty w Tczewie, Pani Wizytator. Ks. Dyrektorowi Wydziału Nauki Katolickiej za udział w uroczystości nadania imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach.

Serdecznie dziękuję przedstawicielom władz: Panu Staroście, Panom Burmistrzom , Wójtom Gmin, Sołtysom i wszystkim gościom przybyłym na dzisiejsze święto.  Serdecznie dziękuję.

W szczególny sposób dziękuję całej społeczności lokalnej Gminy Sadlinki, Barbarze Pietrzak Prezesowi Powiślańskiego Banku Spółdzielczego Oddział w Sadlinkach, Radzie Rodziców Zespołu Szkół w Sadlinkach, Państwu Bożenie i Stanisławowi Radzikom, Państwu Joannie i Zbigniewowi Oliwom, Państwu Jadwidze i Markowi Marcinkowskim, Ochotniczej Strży Pożarnej w Sadlinkach z Panem Mirosławem Podgórskim na czele i wszystkim rodzicom uczniów naszej szkoły za pomoc i wsparcie finansowe, bez którego nie moglibyśmy, tego dnia zorganizować i przeżywać.

 

Dzień dzisiejszy pozostanie jednym z najwżniejszych w historii naszego gimnazjum. Uroczystość nadania imienia Papieża Jana Pawła II Gimnazjum w Sadlinkach jest swoistym podziękowaniem za Pontyfikat Wielkiego Papieża i Wielkiego Polaka. Wszyscy jesteśmy z tego dumni.

Papież – nasz patron przez całe swoje długie posługiwanie uczył jak otwierać drzwi Chrystusowi, aby dostrzec, docenić, uszanować drugiego człowieka. Okres przygotowań do dzisiejszego święta – to czas zgłębiania wartości Jakie w swoich encyklikach zostawił na Jan Paweł II . Niechaj więc dzisiaj przemówią jego słowa, którymi wprowadzał nas w III tysiąclecie:

 „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej Ziemi!” „Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!” „Odpowiedzią na lęk, który kładzie się cieniem na ludzkiej egzystencji,  na początku XXI wieku jest wspólny trud budowania cywilizacji miłości, wzniesionej na fundamencie uniwersalnych wartości – pokoju, solidarności, sprawiedliwości i wolności.”.

Ojcze Święty! Społeczność szkolna Gimnazjum w Sadlinkach nosząca twoje imię dziękuje Ci za to, że byłeś ucieleśnieniem swego ulubionego wezwania: „Nie lękajcie się! SURSUM CORDA!”. My, cała społeczność szkolna Gimnazjum w Sadlinkach, która pełna nadziei dobra od dzisiaj będzie nosiła imię Papieża Jana Pawła II pragniemy, aby w naszych sercach zawsze żywa pozostała Jego nauka i duchowy testament, który pisał całym swoim życiem i śmiercią.

 Ojciec Święty nam zaufał, kierując do nas słowa: "Wy jesteście przyszłością świata!... Wy jesteście moją nadzieją".  Postaramy się nie zawieść Jego zaufania.

Składam wyrazy największego podziękowania wszystkim, którzy dzisiejszego dnia, poprzez uczestnictwo w ceremonii nadania imienia Gimnazjum w Sadlinkach złożyli deklaracje solidarności wokół naszego święta.

Bardzo serdecznie dziękuję

więcej zdjęć w galerii >>