W Sadlinkach od 1912 roku istniała ewangelicka sala modlitewna, po jej zniszczeniu, ewangelicy z Sadlinek i okolic zbierali się na nabożeństwa w szkole w Białkach. W 1930 roku wzniesiono niewielki kościółek, który służył ewangelikom ż do 1945 roku. Pierwszym pastorem był Lithard Zolenkop, który został mianowany w 1921 roku i pracował tu do 1935 roku, po nim Gerard Heantsch pełnił posługę do 1945 roku. Kościół i plebania przetrwały wojnę w bardzo dobrym stanie. Do Kościoła parafialnego pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sadlinkach należą parafianie z Sadlinek, Białek, Karpin i Olszanicy, którzy w 1946 roku zostali włączeni do erygowanej wówczas parafii w Nebrowie Wielkim, ale związani byli z kościołem filialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sadlinkach. Do czasu odbudowania kościoła po pożarze nabożeństwa odbywały się w remizie strżackiej. Parafia w Sadlinkach erygowana została 15 lutego 1973 roku przez ordynariusza warmińskiego biskupa Józefa Drzazgę. W 1987 roku kościół rozbudowano o salki katechetyczne. Wówczas też proboszcz ks. Robert Dzikowski nieopodal świątyni wzniósł smukłą dzwonnicę. Kościół został poświęcony w 1989 roku. W 2005 roku odnowiono świątynię. Na wyposżeniu świątyni znajdują się neobarokowy ołtarz główny i zabytkowa kazalnica z XVIII wieku, która przedstawia biblijnego Samsona dźwigającego czarę ozdobioną postaciami Ewangelistów. Jej baldachim wieńczy symboliczna figura pelikana karmiącego swoim ciałem pisklęta. Ambonę i ołtarz przeniesiono do Sadlinek z kościółka w Nebrowie Wielkim, który obecnie jest tam kaplicą cmentarną. Kościół zdobią obrazy przedstawiające: św. Dorotę z Mątowów, pustelnicę kwidzyńską, św. Faustynę Kowalską, mistyczkę Miłosierdzia Bożego, Matkę Bożą Nieustającej Pomocy, św. Józefa Opiekuna Jezusa, św. Wojciecha biskupa i Męczennika i św. Maksymiliana Maria Kolbe. Wokół świątyni ustawiono Stacje Męki Pańskiej.
Na podstawie Kwidzynopedia E-kwidzyn
