Pierwsze nabożeństwo czerwcowe w Polsce odprawiono 1 czerwca 1857 r. w Lublinie. W 1873 r. papież bł. Pius IX zatwierdził tę modlitwę dla całego Kościoła powszechnego.
Podczas nabożeństwa czcimy w sposób szczególny Najświętsze Serce Jezusowe. Zwyczajowo nabożeństwo czerwcowe jest odprawiane kżdego dnia przez cały miesiąc czerwiec, najczęściej po Mszy świętej wieczornej. Odbywa się ono przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, wobec którego odmawia się lub odśpiewuje Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz odmawia się Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu.
Pomysł odprawiania nabożeństw czerwcowych zrodził się w połowie dziewiętnastego stulecia we Francji. Szybko przyjął się w będącej wówczas pod zaborami Polsce, otwartej zawsze na głęboką ludową pobożność. Już w dwa lata po odprawieniu pierwszego nabożeństwa w naszym kraju, papież bł. Pius IX, w roku 1859, polecił sprawowanie tego nabożeństwa na terenie całego terytorium Polski. Warto pamiętać, że ten błogosławiony papież był zawsze wielkim miłośnikiem naszego kraju i obrońcą sprawy polskiej. Czternaście lat później to nabożeństwo zostało zatwierdzone dla całego Kościoła.
Skąd wziął się pomysł
Pomysłodawczynią nabożeństw czerwcowych była francuska siostra zakonna Aniela de Sainte-Croix. Gdy jako młoda dziewczyna modliła się któregoś dnia po przyjęciu Komunii świętej, w jej głowie zakiełkowała myśl:
Skoro maj jest poświęcony Matce Bożej, to czerwiec trzeba ofiarować Sercu Jezusowemu.
Będąc w nowicjacie, podzieliła się tą myślą ze swoją wychowawczynią i koleżankami. Wszystkim pomysł ten wydał się bardzo logiczny. Przychylnie do idei odnieśli się także przełożona klasztoru, a następnie biskup paryski.
Dlaczego w czerwcu
Rzecz jasna za tym, że właśnie czerwiec powinien stać się miesiącem Serca Jezusowego, przemawiały również inne przesłanki, nie tylko ta, że następuje on po miesiącu maryjnym.
To właśnie w czerwcu 1675 doszło do najwżniejszego z czterech wielkich objawień, które otrzymała św. Małgorzata Maria Alacoque. Pan Jezus powiedział wtedy do niej:
Oto Serce, które tak ogromnie umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, ż do zupełnego wyniszczenia Siebie, dla okazania im Swej miłości, a jednak w zamian za to doznaje od większości ludzi gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekcewżenia, oziębłości i świętokradztw, jakie Mi oddają w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie Mojej szczególniej poświęcone.
Był to więc doskonały miesiąc na nabożeństwo wynagradzające Najświętszemu Sercu Jezusowemu tak liczne zniewagi.
Niemal zawsze w czerwcu przypada też Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół obchodził ją w piątek po zakończeniu oktawy Bożego Ciała. Data uroczystości pozostała niezmieniona także po likwidacji oktawy Bożego Ciała po reformie 1955 r. Warto zaznaczyć, że w wyjątkowych przypadkach uroczystość Najświętszego Serca może przypaść na ostatnie dni maja (jeśli Wielkanoc przypada od 22 do 24 marca) lub na pierwsze dni lipca (gdy Wielkanoc przypada 24 lub 25 kwietnia). Dzieje się tak jednak bardzo rzadko – od 1980 r. taka sytuacja miała miejsce tylko dwa razy: w 2008 (30 maja) i 2011 roku (1 lipca).
Litania i Akt poświęcenia
Pierwsze litanie do Najświętszego Serca Pana Jezusa powstawały już w XVII wieku w związku z objawieniami św. Małgorzaty. Ta, którą znamy obecnie, pochodzi z wieku XIX i powstała we francuskim klasztorze sióstr wizytek. Do publicznego odmawiania zatwierdził ją 2 kwietnia 1889 r. papież Leon XIII.
Papież dołączył też wtedy do litanii Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Warto wspomnieć, że dziś w kościołach odmawia się ten akt w okrojonej formie. Po Soborze Watykańskim II został z niego usunięty fragment, w którym Kościół modlił się o nawrócenie do Chrystusa pogan, muzułmanów i wyznawców religii Mojżeszowej.
Paweł Pomianek
źrodło: dziennikparafialny.pl
LITANIA DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
W. Jezu cichy i pokornego serca.
K. Uczyń serca nasze według Serca Twego.
Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj na Serce najmilszego Syna swego i na chwałę i zadość-uczynienie, jakie w imieniu grzeszników Ci składa; daj się przebłagać tym, którzy żebrzą Twego miłosierdzia i racz udzielić przebaczenia w imię tegoż Syna swego, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Do Serca Twojego uciekamy się Jezu, Boski Zbawicielu. Naszymi grzechami racz się nie zrżać, o Panie święty, ale od wszelakich złych czynów racz nas zawsze zachować, Boże łaskawy i najlitościwszy. O Jezu, o Jezu, o Jezu dobry, Zbawicielu słodki, Pośredniku Boski, jedyna ucieczko nasza! W Sercu Twoim racz nas obmyć. Do Serca Twojego racz nas przytulić. W Twym Sercu na wieki racz nas zachować. Zbawicielu słodki, Pośredniku Boski, jedyna ucieczko nasza!